Mevcut küresel ekonomik düzende, ülkelerin Merkez Bankası politikalarının yönü dikkat çekici. Görünüşte açıkça ilan edilmemiş olmasına rağmen, dikkatli gözlemlerle pek çok ülkenin sessizce gevşek para politikalarına yöneldiği kolayca anlaşılabilir.

Japonya örneğinde, yeni seçilen Liberal Demokrat Parti Başkanı Sanae Takaichi, selefi Shinzo Abe'nin ekonomik politikasını devam ettirdi. Mevcut durumda faiz artırmanın uygun bir zaman olmadığını açıkça belirtti ve bunun yerine makul bir şekilde para arzını artırmanın ekonomik gelişme açısından daha faydalı olduğunu düşündüğünü ifade etti. Yen'in değer kaybı ve ithal enflasyonun getirdiği zorluklarla karşı karşıya kalan Takaichi, düşük gelirli gruplara etkiyi hafifletmek için vergi indirimleri ve sübvansiyonlar gibi önlemlerle çözüm önerdi. Bu dizi politikalar yen'in değer kaybına yol açarken, Japon borsa endeksini, özellikle de büyük ölçekli hisseleri önemli ölçüde artırdı.

Amerika'ya tekrar bakacak olursak, eski başkan Trump 2019'dan beri faiz indirilmesi çağrısında bulunuyor. Bu yıl, bazı işadamlarıyla farklı görüşlere sahip olma riskine rağmen, 3.4 trilyon dolara kadar bir ekonomik teşvik planını büyük bir şekilde destekledi. Ayrıca, Federal Reserve Başkanı Powell'ın zamanında gevşek politika almadığını sıkça eleştiriyor ve kendi adaylarını Federal Reserve'e sokmak için aktif olarak çaba sarf ediyor. Bu eylemlerin arkasındaki niyet açıkça ortada; piyasa likiditesini artırmak istiyorlar. Dolar endeksinin hareketi de bunu doğruluyor ve Amerika'nın para politikasının yavaş yavaş gevşek bir hale döndüğünü gösteriyor.

Genel olarak bakıldığında, ister Japonya ister Amerika olsun, her ülkedeki Merkez Bankası'nın, piyasa likiditesini artırma yönünde temkinli ve kararlı bir şekilde ilerlediği görülüyor. Bu trendin küresel finansal piyasalar üzerinde derin etkileri olabileceği, yatırımcılar ve politika yapıcıların bu gelişmeyi yakından takip etmeleri gerektiği anlamına geliyor.