Finansal piyasalardaki dinamik değişimler, iki fonlama mekanizması hakkında tartışmalara yol açmaktadır. Son zamanlarda ilginç bir fenomen gözlemledik: Statik fiyat/kazanç oranı 300'ün altına düştüğünde, iki fonlama iskonto oranı yeniden toparlanıyor; ancak hisse senedi fiyatı tekrar yükseldiğinde, fiyat/kazanç oranı 300'ü aşıyor ve iskonto oranı sıfıra düşüyor. Bu tekrarlayan model, mevcut kuralların olası sorunlarını vurgulamaktadır.

Eğer 2016 yılında belirlenen ilgili düzenlemeler ayarlanmazsa, piyasa katılımcıları daha fazla zorlukla karşılaşabilir. Şu anda, iki olası çözümle karşı karşıyayız: birincisi, 300 katlık fiyat kazanç oranı sınırının kaldırılması ve risk kontrol sorumluluğunun büyük menkul kıymet şirketlerine devredilmesi; ikincisi, bu sınırı aşan hisse senetlerinin iki yönlü finansman kapsamından çıkarılması.

Bu sorunun ana noktası, piyasa istikrarını korumak ile yatırımcı ihtiyaçlarını karşılamak arasında nasıl bir denge bulunacağıdır. Aşırı katı sınırlamalar piyasa canlılığını baskılayabilirken, aşırı gevşek politikalar sistematik riski artırabilir. Bu nedenle, düzenleyici kurumların dikkatli bir şekilde düşünmesi gerekiyor ve mevcut piyasa koşulları ile yatırımcı davranış modellerine göre daha esnek ve uyumlu kurallar geliştirmesi gerekebilir.

Sonuç olarak hangi önlemler alınırsa alınsın, piyasanın sağlıklı gelişimini ve yatırımcıların yasal haklarını güvence altına almak, karar verme sürecinde öncelikli bir husus olmalıdır. Aynı zamanda, bu yatırımcıları ilgili politika değişikliklerini yakından takip etmeye, riskleri makul bir şekilde değerlendirmeye ve akıllıca yatırım kararları almaya teşvik etmektedir.